Aktualności

Z hodowanych w celach użytkowych owiec na Jurze pozyskiwano głównie wełnę i skóry, prawie nigdy mleka. Jeśli w gospodarstwie nie było krowy, to mleko pochodziło od kóz. Zjadano mięso wyłącznie zwierząt dorosłych, które ubijano w celu pozyskania skór lub z powodu wieku czy choroby. Zapewne z tej przyczyny brak jest do tej pory zainteresowania na naszym terenie spożywaniem baraniny i jagnięciny, mimo że pod każdym względem jest to mięso o najwyższych walorach. Panuje stereotypowe przekonanie, że baranina jest twarda i wydziela nieprzyjemny zapach. W przypadku baraniny istotny jest wiek zwierzęcia. Dobrej jakości mięsa nie otrzyma się z uboju zwierząt, które przez wiele lat były wykorzystywane dla wełny. Uzyskanie potrawy odpowiednio miękkiej, soczystej i o wyśmienitych walorach smakowych warunkuje także właściwe przyrządzenie mięsa. Jedną z metod jest zastosowanie przed obróbką cieplną procesu marynowania, do którego wykorzystuje się ocet lub zsiadłe mleko.

W wyniku podejmowanych prób powrotu tradycji pasterskich na Jurę, baranina ma szansę stać się regionalnym specjałem Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Owce, ale i kozy, oprócz wzbogacenia wartości kulinarnych tego regionu, mogą stać się atrakcją dla turystów, w tym przede wszystkim dla dzieci. W ostatnich latach rozwój gospodarstw agroturystycznych na Jurze przebiega bardzo dynamicznie, czego przykładem jest m.in. wieś turystyczna Podlesice. Rzadkością jest jednak gospodarstwo agroturystyczne w prawdziwym gospodarstwie rolnym. Rosnąca konkurencja powoduje, iż gospodarze zmuszeni są do podnoszenia jakości swoich usług i oferowania dodatkowych atrakcji, do których może należeć obecność choćby kilku hodowlanych zwierząt domowych w gospodarstwie, zwłaszcza że do tradycji owczarskiej Jury należą małe przydomowe stada, nie przekraczające kilkunastu sztuk.